برای تصفیه اب اشامیدنی از چه عناصری استفاده می شود
فهرست مطالب
آب، مایه حیات،اهمیت خوردن ابی که جایگزین…..
آب به عنوان جایگزینی برای سایر مایعات در بدن ما عمل می‌کند و برای حفظ سلامت بدن بسیار حیاتی است. در واقع آب برای عملکرد صحیح تمامی سلول‌های بدن نیاز است و برای اینکه بدن به درستی عمل کند، باید مقدار کافی آب مصرف شود.در صورتی که آب آلوده باشد و حاوی باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها، یا مواد شیمیایی مضر باشد، ممکن است بهداشت عمومی را به خطر بیاندازد. به‌طور مثال، آب آلوده می‌تواند باعث ابتلا به بیماری‌هایی مانند کلیری، تیفوئید، دیسانتری، کولیت، هپاتیت‌های ویروسی و غیره شود.
از آنجا که آب یکی از مهمترین و برترین منابع موجود در طبیعت است، مهم است که ما به این نکته توجه کنیم که آبی که مصرف می‌کنیم بهداشتی و سالم باشد. برای اینکه آبی که مصرف می‌کنیم بهداشتی باشد، باید مراقبت‌های لازم را در مورد تأمین و نگهداری آن انجام دهیم. برخی از روش‌هایی که می‌توان برای حفظ بهداشت آب استفاده کرد شامل استفاده از آب شهری، آب نباتی، آب غلیظ، آب آلوده شده و یا آبی که با استفاده از فیلتراسیون و یا ضدعفونی کننده‌های شیمیایی، آلودگی‌های موجود در آن حذف شده باشد، می‌باشد.
بنابراین، مصرف آب سالم و بهداشتی برای حفظ سلامتی بدن بسیار مهم است و باید از روش‌های مطمئن و موثر برای تأمین و نگهداری آن استفاده کنیم.برای تصفیه آب اشامیدنی، معمولاً از روش های مختلفی استفاده می شود که شامل عناصر مختلفی می باشد. بعضی از این عناصر شامل موارد زیر هستند:
1- فیلتراسیون: این روش با استفاده از فیلترهای مختلفی مانند فیلترهای کربن فعال، فیلترهای شنی، فیلترهای خاکستری و … انجام می شود. این فیلترها با کاهش میزان جامدات معلق در آب، باکتری ها، ویروس ها و انواع آلاینده های دیگر، آب را تصفیه می کنند.
2- ازن زدایی: در این روش، از تکنولوژی ازن زدایی استفاده می شود تا باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و سایر عوامل آلودگی را از آب حذف کند. این روش معمولاً برای کنترل بو و طعم آب نیز استفاده می شود.
3- معکوس اسمز: در این روش، از فرایند انتقال اسمز معکوس استفاده می شود تا با استفاده از فشار، آب را از فیلترهای نیمه نفوذپذیر عبور داده و آلاینده ها و جامدات معلق را از آب حذف کند.
4- افزودن مواد شیمیایی: افزودن مواد شیمیایی مانند کلر، فلزات سنگین، مواد نفتی و … به آب، می تواند باکتری ها و ویروس های موجود در آن را از بین ببرد.
نوع روش تصفیه آب به میزان آلاینده ها و نوع آنها بستگی دارد. برای تصفیه آب اشامیدنی، معمولاً از چندین روش تصفیه استفاده می شود تا بهترین نتیجه را بدهند.
در ادامه به جزئیات بیشتر در هر مرحله میپردازیم
۱. فیلتراسیون
در این مرحله، آب از طریق یک فیلتر به‌صورت فشرده‌شده عبور می‌کند و جامدات معلق در آن (مانند خاک، شن، گل، آلودگی‌های مربوط به حشرات و…) با استفاده از خاکستری‌های فیلتر جذب می‌شوند. برخی از فیلترهای مورد استفاده در این مرحله شامل فیلترهای شنی، فیلترهای کربن فعال و فیلترهای دیگری می‌شوند.
۲. ازن‌زدایی
در این مرحله، از ازن به عنوان یک اکسید کننده قوی استفاده میشود. ازن به شکل گازی به آب اضافه میشود تا باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌های موجود در آب را از بین ببرد. همچنین، ازن‌زدایی می‌تواند بو و طعم نامطبوع آب را نیز از بین ببرد.
۳. معکوس اسمز
در این مرحله، از فناوری انتقال اسمز معکوس استفاده میشود. در این فرایند، آب از طریق یک غشای نیمه نفوذپذیر عبور می‌کند و جامدات معلق، شوری، و سایر آلاینده‌ها به‌طور کامل از آب حذف می‌شوند. در نهایت، آب تصفیه شده از طریق یک پمپ به مصرف‌کنندگان ارسال میشود.
۴. افزودن مواد شیمیایی
در این مرحله، مواد شیمیایی مانند کلر، فلزات سنگین، مواد نفتی و… به آب اضافه می‌شوند. این مواد شیمیایی می‌توانند باکتری‌ها و ویروس‌های موجود در آب را از بین ببرند و به‌طور کلی، به تقویت تصفیه آب کمک کنند. اما باید توجه داشت که مصرف زیاد مواد شیمیایی منجر به آلودگی آب و مخاطرات برای سلامتی انسان‌ها میشود. بنابراین، میزان این مواد باید به‌طور دقیق تنظیم شود.
میزان مواد شیمیایی مورد نیاز برای تصفیه آب
میزان مواد شیمیایی مورد نیاز برای تصفیه آب به وابستگی به نوع آلاینده‌ها و شرایط منطقه مختلف متفاوت است. در صورتی که آب شرایط آلودگی نداشته باشد، ممکن است نیاز به استفاده از مواد شیمیایی نباشد. اما در برخی موارد آب دچار آلودگی‌های شیمیایی و بیولوژیکی میشود که برای تصفیه آن نیاز به استفاده از مواد شیمیایی داریم.
مثلاً برای ازدیاد کلر در آب، می توان از گاز کلر، هیپوکلریت سدیم، دی‌کلروایزوسیانوریک اسید (DCCA) و سایر مواد شیمیایی استفاده کرد. معمولاً میزان کلر مورد نیاز برای تصفیه آب از 0.2 تا 1 میلی‌گرم در لیتر (mg/L) متغیر است و بر اساس میزان آلودگی آب متفاوت است.
همچنین، برای تصفیه آب از مواد شیمیایی دیگری مانند آلومینیوم سولفات، پلی الومینیوم کلراید، کربنات کلسیم، آهن و سایر مواد شیمیایی نیز استفاده میشود که میزان استفاده آنها بر اساس نوع آلاینده‌ها و شرایط محیطی متفاوت است.
به عنوان یک مثال، برای تصفیه آب شیرین کرده، برای ازدیاد سختی آب می‌توان از کربنات کلسیم استفاده کرد. همچنین برای حذف فلزات سنگین مانند سرب و جیوه از مواد شیمیایی مثل نیترات، مایعات کمک‌کننده برای حذف فلزات سنگین، هیدروکسید فلزات و سایر مواد استفاده میشود.
در هر صورت، میزان مواد شیمیایی مورد نیاز برای تصفیه آب باید توسط متخصصین مربوطه محاسبه و تنظیم شود تا بهترین نتیجه در تصفیه آب بدست آید و بهداشت عمومی مردم محافظت شود.
برای حذف باکتری‌ها در آب از چه موادی استفاده میشود؟
برای حذف باکتری‌ها در آب، معمولاً از مواد شیمیایی ضدعفونی کننده مانند کلر و برومین استفاده میشود.کلر به عنوان یک ماده ضدعفونی‌کننده شناخته شده است. این ماده می‌تواند باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌های موجود در آب را از بین ببرد. کلر به صورت گازی یا مایع به آب اضافه میشود. میزان کلر مورد نیاز برای حذف باکتری‌ها و ویروس‌ها در آب می‌تواند بین 0.2 تا 1 میلی‌گرم در لیتر باشد.
برومین نیز به عنوان یک ماده ضدعفونی‌کننده در آب استفاده میشود. برومین به صورت تزریقی به آب اضافه میشود و با کلر به همراه تعامل پیدا می‌کند. این ترکیبات می‌توانند باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌های موجود در آب را از بین ببرند.
همچنین، از مواد شیمیایی دیگری مانند ازون، پروکسید هیدروژن و پاراکلرامین نیز برای حذف باکتری‌ها در آب استفاده میشود. اما باید توجه داشت که مصرف زیاد این مواد شیمیایی می‌تواند بهداشت عمومی را به خطر بیاندازد، بنابراین بهتر است میزان استفاده از آنها به‌طور دقیق تنظیم شود.
مزایا و معایب استفاده از مواد شیمیایی دیگر برای حذف باکتری‌ها در آب
برای حذف باکتری‌ها در آب، از مواد شیمیایی دیگری به جز کلر و برومین نیز استفاده میشود که مزایا و معایب آنها به شرح زیر است:
1- ازون: ازون یک گاز ضدعفونی‌کننده است که در حضور آب به خود گیرد. ازون می‌تواند با برخی از باکتری‌ها و ویروس‌ها در آب تعامل پیدا کرده و آنها را از بین ببرد. مزیت این ماده این است که باعث ایجاد بوی نامطبوع در آب نمی‌شود. اما معایب استفاده از ازون شامل قیمت بالای دستگاه‌های تولید ازون، نیاز به نگهداری و تعمیرات منظم دستگاه‌ها، مصرف بالای انرژی برای تولید ازون و تأثیرات شدید این ماده بر روی سلامتی افراد در صورت استفاده نادرست است.
2- پروکسید هیدروژن: پروکسید هیدروژن یک ماده اکسی‌کننده است که می‌تواند با باکتری‌ها و ویروس‌ها در آب تعامل پیدا کند و آنها را از بین ببرد. مزایای استفاده از پروکسید هیدروژن شامل قیمت مناسب، عدم تولید بوی نامطبوع در آب و عدم ایجاد آلودگی ثانویه در آب است. اما معایب استفاده از این ماده شامل نیاز به مصرف مقدار بیشتری نسبت به کلر برای حذف باکتری‌ها، امکان ایجاد آتش‌سوزی در صورت استفاده نادرست و تأثیرات شدید آن بر روی سلامتی در صورت استفاده نادرست است.
3- پاراکلرامین: پاراکلرامین یک ضدعفونی‌کننده قوی است که می‌تواند با باکتری‌ها و ویروس‌ها در آب تعامل پیدا کند و آنها را از بین ببرد. مزایای استفاده از پاراکلرامین شامل قیمت مناسب، عدم تولید بوی نامطبوع در آب و عدم ایجاد آلودگی ثانویه در آب است. اما معایب استفاده از این ماده شامل ایجاد نشاط بسیار زیاد در آب که ممکن است باعث اختلال در سلامتی افراد شود، عدم توانایی در حذف برخی باکتری‌ها و ویروس‌ها و احتمال تشکیل ترکیبات زیان‌بار در آب است.
در کل، برای انتخاب بهترین ماده شیمیایی برای حذف باکتری‌ها در آب، باید به نکات زیر توجه کرد:
– نوع باکتری‌ها و ویروس‌های موجود در آب
– میزان آلودگی آب
– کارایی و میزان دسترسی به مواد شیمیایی مختلف
– تأثیرات شدید مواد شیمیایی بر روی سلامتی افراد.
بنابراین، استفاده از هر ماده شیمیایی برای حذف باکتری‌ها در آب باید با دقت و طبق استانداردهای معتبر انجام شود و میزان استفاده از آنها باید به‌طور دقیق تنظیم شود تا بهداشت عمومی به خطر نیفتد.
در حال ثبت رای
